Lýsing
Asbest
Mpiri varð stovnað í 1998 av føroyskum útisetum í Keypmannahavn. Heitið er upprunaliga ein máliska av orðinum empiri, sum kann merkja ,,learning by doing”, og at øll fatan og vitan verður til gjøgnum sansing. Máliskan mpiri kann tó hava eina ørgrynnu av týdningum. Hon merkir t.d. slanga og frukt á fremmandum tungumálum, og somuleiðis er heitið eitt vanligt eftirnavn í Vesturafriku. Heitið kann soleiðis vera ein týðilig sipan til, at sangbólkurin hevur verið ígjøgnum eina serstakliga ríka lærutíð og samstundis fevnir um eitt stórt tónleikaligt øki. Síðani kórið varð sett á stovn, hevur tað lagt seg eftir at syngja nýggjan kórtónleik, og serstakliga tónleik við uppruna í Føroyum. Tey hava eisini sungið tónleik úr flestu søguligu tíðarskeiðunum frá Thomas Tallis til Pelle Gudmundsen-Holmgreen.
Í Mpiri – sum man telja minsta talið av sangarum, ið eitt sokallað kamarkór kann hava – eru nógv solistaevni og vælvandir sangarar, og tað ger tað møguligt hjá kórinum at syngja krevjandi tónleik við yvirskoti og lættleika. Kórið spennir víða, tá hugsað verður um framsøgn – frá tí lýrisku til ta harðmæltu og grovu útsøgnina; og eisini týðilig skifti millum myrkan og ljósan ljóm. Mpiri er sostatt eitt kór, sum fevnir um tær nuansur, ið krevjast av einum nýmótans kóri við professionellum framførslum.
Tað er ikki lætt at skilmarka hesa sermerktu fløguútgávuni, tí skilnaðurin millum fleiri ymsar tónleikagreinar fellur so at siga burtur á útgávuni. Fløgan gevur okkum eina klára fatan av tí vanliga hevdbundna kórsanginum og mátanum at syngja í kóri, men er somuleiðis eisini ein ábending um nýggjar gongdar leiðir innan kórsang – bæði tá talan er um ljóm og tónleikaúrvæl.
Sanglisti:
1. Lover nu Herren
2. Dimmið
3. DQ
4. Nú rísur
5. Nun lob mein Seel, den Herren
6. Jeg vil mig Herren love
7. Møsnúlin
8. Stari í kava
9. Náttarfriður
10. Apokalypsa
11. Asbest
Útgivið:
Á plátu, fløgu og talgilt (Spotify, Youtube, Apple Music, v.m.)
Lurta her: https://bfan.link/asbest
2. Dimmið
2. Dimmið
Orð: Christian Matras
Lag: Vagn Holmboe
Nú nemur náttin við smærur. Nú dimmir í blánandi líðum. Nú hoyrist so náttarvarur ein meldur av ljódligum íðum.
Og áin um midnáttartíma slær doyvandi ljóð út um fløtur. Og fólk eins og skuggar rýma um tún og um døggvátar gøtur.
Og fjallið hvílist í kvirru. Bert dunið frá dimmilunda. Nú durvar eitt hav í kyrru. Til bóla seyðirnir stunda.
Nú blunda blóma og smæra. Nú skýmir um røkur og líðir. Ein varligur dráttur í tara.
Nú náttin um oyggjarnar sígur.
3. DQ
Lag: Tróndur Bogason
Orð: Niels Uni Dam
Íslendsk týðing: Þorsteinn Tryggvi Masson / Svanhildur Gunnlaugsdóttir
Grønlendsk týðing: Per Berthelsen
vinden rejser i natten
kærtegner min pande
foråret vokser i øjeblikket famlende første skridt
huden vædes i varmen natten strækker sig ud
lysglimt hvisker lavmælet skyer samler sig på himlen
en dråbe lander på panden dråber båret af vinden
dagen skubber natten væk
endnu et forår kysser dråben af panden
dråber i vinden smager af livet jeg er også en dråbe i vinden kysset af foråret
snefnugget vokser af dråben. kulden kærtegner min pande natten fyldes af varmen jeg finder varmen i livet dråben løber ud af fnugget sammen igen med panden jeg er også et fnug på panden natten fødes på ny
vindurinn ferðast í nóttinni
gælir við enni mitt
vorið vex í augnablikinu gengur óstyrkum fótum húðin vöknar í hitanum nóttin teygir úr sér ljosgeisli hvíslar
ský safnast á himni
dropi lendur á enninum
dropar bornir av vindinum
dagurin skumpar burt náttina
aftur eitt vár kyssir dropan av enninum dropar í vindinum smakka av lívinum eg eri eisini dropi á enninum kystur av várinum
nittaalaq kusernermit pinngortoq qaannut nillarsaataavoq unnuaq kissatsilerpoq kiammilu ippoq uumaneq apullu aamma taamak aappoq qaanni masanninngorluni nittaallatut misigineq pigakku inooqqippoq unnuap taarnera
4. Nú rísur
Lag: Kári Bæk
Orð: Regin Dahl
Nú rísur, rísur úr øllum veltum
sjaldsamliga
hesin djúpi lívsins angi –
hetta sama, sum vit kendu sum ung,
kendust við og skulvu,
rikin saman til royndar.
Nú rísur angin rami
úr moldum –
Hugar tú degur ungdómsins, hesar vitskuvíðkandi nætur?
5. Nun lob mein Seel; den Herren
Lag (týskur sálmur): Joh. Kugelmann
Lag: Kári Bæk
Orð (týskt): J. Gramann
Orð (danskt): T. Kingo
Nun lob mein Seel, den Herren
Nun Tob, mein’ Seel’, den Herren, Was in mir ist, den Namen sein! Sein’ Wohltät tut er mehren, Vergiß es nicht, o Herze mein! Hat dir dein’ Sünd’ vergeben Und heilt dein’ Schwachheit groß, Er rett’t dein armes Leben, Nimmt dich in seinen Schoß, Mit rechtem Trost beschüttet, Verjüngt dem Adler gleich. Der Herr schafft Recht, behütet, Die leiden in seinem Reich.
Lover nu Herren
Lover nu Herren, lover nu Herren,
Thi Han er mægtig,
Det er stort, altid Gud at Takken gjøre,
Gud at Takken gjøre,
Hans Lov er skjøn og livsalig at høre.
Lover nu Herren, lover nu. Herren.
6. Jeg vil mig Herren love
Lag: Danish hymn
Útseting: Bjarni Restorff
Orð: Hans Thomisson
Jeg vil mig Herren loffue/ Som alle mine Synder bar/ Aff tro oc all formoffue/
Til hannem mit hierte staar/ Hans Naffn vil ieg der scriffue/ Oc bæren alt til min død/ Hand kand min sorg fordriffue/ Oc skillie mig fra all nød.
Nu flyer ieg til din naade/ Jeg giffuer mig i din haand/ Du maatte vel offuer mig raade/ Alt baade til land oc vand/ Den stund ieg er i liffue/ Jeg trøster mig ved din Pact/ Hoss dit ord vil ieg bliffue/ Til dig stander all min act.
O Jesu liffsend Herre/ Du hør nu huad ieg bad/ Du vilt stedse hoss mig være/ Saa vorder mit hierte glad/ Oc giff mig naaderne dine/ Naar ieg bort soffue skal/ Frels mig fra Helffuedis pine/ Før mig til Himmerigs Sal.
7. Møsnúlin
Lag: Tróndur Bogason
Orð: Tóroddur Poulsen
Møsnúlin er minni enn dyngváppan. Hann er sprøklutur, men hevur ikki so nógvar veingir. Og fjaðrarnar kunnu teljast á tveimum hondum. Ti flýgur hann so misjavnt. Frammanifrá kann nevið tykjast at vera heldur stutt, men hyggur tú frá síðuni, er tað ikki so galið kortini. Klørnar eru átøkar klónum á hundi í dreymi. Um náttina situr møsnúlin onkustaðni og sæst ikki so væl í myrkri, men, tá tað lýsir í, er hann líka lættur at bera eyga við sum alt, ið sæst. Á sumri leita summir til lýggjari lond, eitt nú Føroya. Reiðrið líkist dyngváppureiðri. 7 egg plaga at liggja har, eitt til hvønn dag í vikuni. Ungarnir eru bláir við ljósareyðum prikkum. Vit ynskja teimum vælkomnum hendavegin.
8. Stari í Kava
Lag: Pauli í Sandagerði
Orð: Sigmund Poulsen
Eg ivist í kava
siggi starar skava
í kava
skava
Eg stari í kava
síggi starar í kava
skava
í kava
9. Náttarfriður
Lag: Pauli í Sandagerði
Orð: Johann Wolfgang Goethe
Týðing: Janus Djurhuus
Yvir hvørjum tindi
er ró,
av nøkrum vindi
valla ljóð villist um vøll.
Blikurin blundar á sundi
burtur í blundi
berast vit øll.
10. Apokalypsa
Orð: Anker Eli Petersen
Lag: Leivur Thomsen
Týðing: Tróndur Bogason
Stinkandi tungi mjørkin leggur seg um alla verð,
í tokuni hómast reiðmenn á tungari sóttarferð,
teir skríggja út í myrkrið:,,menniskja – vara teg, í okkara sporum skal heimurin líða.“
Reiðmenn við deyðningaásjón,
harðliga spreingja um lond,
háðandi spjaða teir ræðslu,
drepa alt lív fyri hond.
Teir skríggja út í myrkrið:,,menniskja – vara teg, í okkara sporum skal heimurin líða.”
Snjóhvíta dúgvan, er skotin til jarðar,
sorlaðir liggja nú menniskjans
sjálvgjørdu verjugarðar.
Dálkaða brimið mót klettum, býli og lond liggja oyði, endurljóð teska í toftum
frá øllum teimum ið doyou. Reiðmannaliðið er steðgað
eygleiða tunglyntir eystur og vestur, alt er nú sótsvartar, kolaðar restir.
Snjóhvíta dúgvan er skotin til jarðar, sorlaðir liggja nú menniskjans sjálvgjørdu verjugarðar.
11. Asbest
Lag: Tróndur Bogason
Orð: Bogi Nielsen
Tað var ein dagin í Agnarsa bø,
vit sóu eina kúgv, sum segði mø.
Vit tóku hana aftanífrá
og Agnar gav okkum ein frammaná.
Asbest.
Vit fóru til Budapest
at læra til prest.
Vit sóu ein hest,
tað var allarbest.
Asbest.
Vit seldu eina fløsku og keyptu ein Skoda.
Vit fóru til Froðba
og settu okkum at ropa.
Vit fóru í eini hús,
har var fult av lús.
Tað fór at skriða,
og vit settu okkum niður at biðja.
Asbest.
